Ik heb lange tijd een geheim leven geleid. Of beter gezegd, een dubbelleven geleid, waarbij ik gevangen zat tussen de ´echte ik´ en de ´ideale ik´. Tussen wie ik vanbinnen ben en wie ik naar buiten toe wilde zijn.

Dit is hoe ik er tegenwoordig tegenaan kijk. Hoera! Ik heb een probleem!

Want als ik een probleem ervaar, is dat voor mij een teken dat er iets aan de hand is waar ik mij niet prettig bij voel of wat ik graag anders zou willen zien. Heel waardevol dus. Want daar kan ik iets mee!

Ik zie problemen als een kans om iets te leren!

Echter, we zijn geneigd om onze problemen direct op te willen lossen of juist heel hard te negeren. En daar ligt juist het echte ´probleem´. Niet bij het probleem zelf, niet bij het vervelende gevoel dat we ervaren als gevolg van het probleem, maar onze natuurlijke neiging om alle problemen ofwel te negeren dan wel op te willen lossen. We willen er het liefst zo snel mogelijk vanaf!

We leven tegenwoordig in luilekkerland. Hiermee bedoel ik dat we eigenlijk in een hele grote snoepwinkel leven. We worden constant verleid om te eten en dat is voor iedereen lastig. We zijn namelijk geboren met een natuurlijke overlevingsdrang. Onze regelsystemen in ons lichaam zijn daarop afgestemd. Eten = overleving, dus je hersenen zullen je altijd stimuleren om te eten. Dat is een natuurlijke werking van een gezond stel hersenen. Het gaat zelf zo ver dat je hersenen je belonen met een fijn gevoel, wanneer je eet en al helemaal als dat eten energierijk is.

Ik had het je zo graag gegeven, dat pilletje waar je om vroeg. Ik zag de wanhoop, de pijn, het verdriet en de machteloosheid in je ogen. Ik weet dat je ontzettend hard aan het vechten bent. Tegen die eetbuien en eigenlijk ook tegen jezelf.

Ik herken die ogen.

Je vertelt mij dat je soms het gevoel hebt dat je lichaam wordt overgenomen door iemand anders. Dat je niet anders kan dan naar de kast lopen en alles wat je daar vindt op te eten. Je roept - nee je schreeuwt - heel hard: ‘Nee dit wil ik niet!!’. En toch gebeurt het.

Ik herken dit verhaal.

De feestdagen zijn definitief achter de rug. Hét moment om weer je normale ritme, je normaal eet- en beweegpatroon op te pakken. Voor een aantal mensen is het heel makkelijk om de knop om te zetten en er weer 100% voor te gaan. Voor anderen kost het meer moeite. Vaak komt dit doordat je te streng voor jezelf bent en denkt 'nu mag het niet meer of nu moet het weer'. Nu mag ik niet meer elke dag iets lekkers eten? Of nu moet ik weer mijn best gaan doen? Of nu moet ik weer gaan sporten. Dat brengt natuurlijk heel veel onnodige druk met zich mee. Dus pak het dit jaar eens anders aan met deze tips.

Niemand ziet je pijn. Niemand ziet welke strijd je dagelijks in je hoofd hebt. Niemand begrijpt waarom eten zo moeilijk kan zijn. Dat obsessie met eten, de angst om dik te zijn of het verlangen om af te vallen zo groot kan zijn dat het je leven beheerst.