Het leven bestaat uit ups en downs. Soms zit je lekker in een flow, gaat alles voor je gevoel vanzelf en geniet je van het leven. Soms heb je het gevoel dat je tegen de stroom in aan het zwemmen bent. Hoe harder je zwemt, hoe meer uitgeput je raakt. Dat is het leven. Er zullen altijd situaties en gebeurtenissen op je pad komen die jou de rivier in gooien. Voor veel mensen (inclusief mij) zijn dat de momenten waarop ze terugvallen in oude gewoontes en patronen. Wat doe je op die momenten? Hoe zorg je er voor dat je de eetgewoontes waar jij je eigenlijk heel fijn bij voelt weer oppakt? Hoe zorg je er voor dat je weer op de kant raakt en je pad kunt vervolgen?

'Lieke, mijn motivatie is weg. Wat nu?!'

'Lieke, ik wil echt ontzettend graag mijn eetgedrag veranderen, maar het lukt gewoon niet. Wat nu!?'

Twee vragen die ik regelmatig krijg.

Wat ik allereerst wil benadrukken, is dat wanneer je iets heel graag wilt, dit niet automatisch betekent dat je het ook kunt. En dat wanneer iets niet meteen lukt, dit niet automatisch betekent dat je het niet echt wilt.

Willen  ≠ Kunnen

Wat wil jij zien? Wat wil jij waarnemen? Waar wil jij jouw filters op richten?

Misschien herken je een van deze dingen. Je wilt graag van zo’n mooie witte sneakers voor de zomer en opeens zie je allemaal mensen die witte sneekers dragen. Je wilt heel graag zwanger worden en opeens zie je allemaal zwangere vrouwen in je omgeving. Je hebt onwijs veel zin in witte oreo’s en opeens zijn de witte oreo’s in de aanbieding in de supermarkt.

HOE DAN!?

Ik heb lange tijd een geheim leven geleid. Of beter gezegd, een dubbelleven geleid, waarbij ik gevangen zat tussen de ´echte ik´ en de ´ideale ik´. Tussen wie ik vanbinnen ben en wie ik naar buiten toe wilde zijn.

Dit is hoe ik er tegenwoordig tegenaan kijk. Hoera! Ik heb een probleem!

Want als ik een probleem ervaar, is dat voor mij een teken dat er iets aan de hand is waar ik mij niet prettig bij voel of wat ik graag anders zou willen zien. Heel waardevol dus. Want daar kan ik iets mee!

Ik zie problemen als een kans om iets te leren!

Echter, we zijn geneigd om onze problemen direct op te willen lossen of juist heel hard te negeren. En daar ligt juist het echte ´probleem´. Niet bij het probleem zelf, niet bij het vervelende gevoel dat we ervaren als gevolg van het probleem, maar onze natuurlijke neiging om alle problemen ofwel te negeren dan wel op te willen lossen. We willen er het liefst zo snel mogelijk vanaf!

We leven tegenwoordig in luilekkerland. Hiermee bedoel ik dat we eigenlijk in een hele grote snoepwinkel leven. We worden constant verleid om te eten en dat is voor iedereen lastig. We zijn namelijk geboren met een natuurlijke overlevingsdrang. Onze regelsystemen in ons lichaam zijn daarop afgestemd. Eten = overleving, dus je hersenen zullen je altijd stimuleren om te eten. Dat is een natuurlijke werking van een gezond stel hersenen. Het gaat zelf zo ver dat je hersenen je belonen met een fijn gevoel, wanneer je eet en al helemaal als dat eten energierijk is.