Eetimpulsen weerstaan

Om eetimpulsen te kunnen weerstaan, moeten we bereid zijn om door het ongemak heen te bewegen. Maar hoe doe je dat, als die drang naar eten zo intens is? Zo allesoverheersend en urgent. Het voelt soms alsof je in een ander bewustzijn terechtkomt waarin je de gevolgen van je gedrag niet meer kunt zien (schaamte, schuldgevoelens, lichamelijk ongemak…). Een toestand waarin niets anders meer bestaat dan eten.

De reden waarom we steeds weer toegeven aan die eetimpuls – ook al willen we er zo ontzettend graag vanaf – is, omdat we onze hersenen hebben aangeleerd dat het ervaren van ongemak gevaarlijk is. En elke keer dat we dit vermijden, is dit een bevestiging voor je hersenen dat er dus daadwerkelijk gevaar is. Want waarom zou je er anders van wegvluchten?

Er is een stemmetje dat tegen je zegt: je kunt niet zonder eten, dit ongemak is ondragelijk, je bent niet sterk genoeg, eten is nu de enige oplossing, toe maar…

Maar lieve jij, dat is een grote leugen. Want jij bent allesbehalve zwak. Je mag gaan leren dat je dat ongemak kunt dragen, dat er niks ergs gebeurt als je door dat gevoel heen gaat. Behalve dat het – zeker in het begin – ontzettend oncomfortabel is.

Dit weten en denken is natuurlijk niet voldoende. Want rationeel weet jij dit waarschijnlijk al. Je weet dat toegeven aan die eetdrang niet (altijd) verstandig is. Je weet ook dat het voelen van ongemak niet gevaarlijk is. Rationeel weet jij dit, maar je gevoel zegt iets anders.

En dus blijven we dat ongemak vermijden.

Innerlijke leegte opvullen met externe middelen

Om dat ongemak te vermijden, focussen we vaak op iets wat buiten onszelf ligt. Op externe bevrediging. Eten in dit geval. Soms kunnen we die drang naar eten weerstaan. Maar zelfs als dit lukt, blijven we vaak gefocust op datgene wat we niet mogen, eten.

We denken namelijk dat de oplossing voor ons probleem te vinden is in de externe wereld. Dat is wat de externe wereld ons ook laat geloven. Denk maar aan alle reclamespotjes die jou de magische oplossing beloven: ‘Als je dit koopt, doet, eet, is alles opgelost’.

Maar wat als we die externe wereld even vergeten en zouden focussen op de leegte in jezelf? Want zoals ik het zie, kunnen we een interne leegte (of interne onrust en ongemak), enkel tijdelijk voeden met externe dingen. Een volle buik na een snaaibui, een geluksgevoel na het kopen van nieuwe dingen, de afleiding die je ervaart tijdens het scrollen door social media…

Maar zodra de high is uitgewerkt, voelt de leegte nog leger. 

De oplossing ligt niet verborgen in de externe wereld, maar in die innerlijke leegte. Wat weet jij van jouw leegte? Heb je er al eens in gekeken? Ben je er al eens ingezakt? Heb je het al eens gevoeld? Écht doorvoelt?

De tool voor impulscontrole

Er zijn verschillende manieren om door die allesoverheersende eetimpulsen te navigeren. Het is heel persoonlijk wat voor jou werkt. Ik geloof ook niet in een ‘one size fits all’-aanpak. Maar de tool die je onderaan deze pagina kunt downloaden, is een hele mooie en liefdevolle manier om met de leegte en het ongemak om te gaan. Het is een visuele tool die je kan helpen om eetimpulsen te verdragen en de leegte in jezelf van binnenuit te vervullen. .

Deze tool is gebaseerd op één van de tools van psychiater Phill Stutz. Hij noemt het ‘the black sun’. Ik noem het ‘Een buik vol warme zonnestralen’. 

De eerste keer dat je deze tool gebruikt, zul je langzaam door deze stappen heengaan. Maar naarmate je er langer mee oefent, zal het steeds sneller gaan. Het is geen magische tool; je zult er bewust mee moeten oefenen.

Blijf de tool herhalen, ook als deze in eerste instantie niet werkt.