Ik hield mijn eigen eetbuien in stand, doordat ik constant aan het lijnen was. Ergens moest ik dat cirkeltje doorbreken. Het liefst wilde ik enkel de eetbuien laten stoppen, want daar had ik immers last van. Dat was hét probleem.
Elke dag vocht ik ontzettend hard tegen die eetbuien. Ik had niet in de gaten dat mijn lijngedrag ervoor zorgde, dat ik die strijd nooit kon winnen. Over alle onderliggende factoren zoals (faal)angst, onzekerheid, perfectionisme, overprikkeling, enz. niet eens gesproken.
Een oneerlijk gevecht
Een verloren gevecht
Een verdrietig gevecht
In die tijd was er geen enkele psycholoog die tegen mij zei: 'Goh Lieke, misschien moeten we dat cirkeltje eens aan de andere kant doorbreken'... nee, ook daar lag de focus op de eetbuien.
Nog steeds vind ik dat een kwalijke zaak. Zeker met de kennis en ervaring die ik nu heb. Ik hoop dat daar binnen de geestelijke gezondheidszorg inmiddels verandering is aangebracht.
Het doorbreken van verstoord eetgedrag doe je niet door te focussen op eten (en je gewicht), maar door te focussen op datgene wat het ongewenste eetgedrag uitlokt en in stand houdt.
Verstoord eetgedrag doorbreken doe je door de triggers op te sporen en deze vervolgens weg te nemen, te minimaliseren of beter te leren reguleren.
Lijngericht eetgedrag is daar één van en achter dat lijngericht eetgedrag liggen vaak ook weer een aantal triggers. Vnl. angst. De angst om dik te zijn (of eigenlijk de angst om niet waardevol te zijn, angst voor afwijzing, er niet bij te horen).
Wij mensen zijn complex. Eetgedrag is complex, dat maakt de oplossing complex en ook het (innerlijke) werk dat je moet doen - je raadt het al - complex.
Dat is niet leuk om te horen. Maar de beste begeleiding die je kan krijgen bij het doorbreken van verstoord eetgedrag, is eerlijke begeleiding.
Iemand die durft te zeggen. 'Ik heb ook niet direct de oplossing voor jou, maar ik ga er alles aan doen om samen met jou te onderzoeken wat jij nodig hebt om dat te doorbreken.'
De eerste stap is stoppen met vechten, een stapje (of meerdere stappen) terug zetten, loslaten, kijken, observeren, onderzoeken en voelen.
Eigenlijk alles behalve vechten.
Want als je alleen maar aan het vechten bent, is er geen ruimte om iets anders te doen. En dat 'anders' is toch wel nodig.
Liefs 🦋
Reactie plaatsen
Reacties