De (neuro)biopsychosociale aanpak van eetgedrag
Mijn moeder en ik vinden het heerlijk om samen te filosoferen over het leven. Over persoonlijke levensvragen en vragen die groter zijn dan onszelf. Tijdens het wandelen vorige week, hadden we het over het thema 'waarheid'.
Over de vraag of 'waarheid' bestaat. Mijn moeder gelooft dat er een waarheid is. Dat er ergens in de kern van 'het bestaan', één waarheid verscholen ligt.
Ik denk daar enigszins anders over. Ik geloof namelijk niet in één waarheid. Ons bestaan is zo ontzettend complex en vol tegenstrijdigheden, dat het niet vast te grijpen valt. Iets is wit, maar tegelijkertijd ook zwart en daarmee dus ook grijs (of oranje? Of toch paars? Ik bedoel maar 🤷♀️).