Tips om te stoppen met eten uit verveling

Gepubliceerd op 13 augustus 2020 om 11:48

Eten uit verveling is het irritante broertje van stress-eten en emotie-eten. Verveling kan - net zoals stress of andere ‘vervelende’ emoties - eetbuien (of snaaibuien) uitlokken. Je wilt eigenlijk niet eten, maar de eetdrang is op een gegeven moment zo sterk dat je niets anders kan dan eraan toe geven.

Achteraf komen schuldgevoelens weer om de hoek kijken en voel je je vaak nog slechter dan ervoor. Kortom, eten uit verveling kan echt een ‘pain in the ass’ zijn en heeft bovendien een negatieve invloed op jouw relatie met eten en jezelf. Ik geef je een aantal tips om eten uit verveling tegen te gaan.

 

Waarom eet je uit verveling?

Eigenlijk is eten uit verveling een vorm van emotie-eten. Eten is een manier om een vervelend gevoel niet te hoeven ervaren. In plaats van te accepteren dat je je verveelt, probeer je het gevoel ‘weg te eten’. Waarom doe je dat?

 

Voor veel mensen is ‘verveling´ gekoppeld aan luiheid, nutteloosheid en onproductief zijn. Aangezien we in een prestatiemaatschappij leven waarin ´druk zijn´ als een waarde wordt gezien, voelt vervelen als iets wat slecht is. Iets wat niet mag. Veel mensen zien vervelen als een probleem dat moet worden opgelost. Eetbuien zijn daarmee vaak een gevolg van 'human doing gedrag'

 

Vervelen voelt onprettig en geeft vaak een onrustig en ongemakkelijk gevoel. Sommige mensen lossen dit op door zichzelf bezig te houden met allerlei taakjes. Andere mensen houden zichzelf bezig met eten. Eten is dus een manier – een copingstrategie – om die verveling te doorbreken.

 

 

 

Voedselkeuzes

Eten uit verveling is een minder groot probleem als je voldoende zou hebben aan een appel, komkommer of een andere voedzame snack. Maar bij emotie-eten – en dus ook bij eten uit verveling – heb je vaak juist behoefte aan vetrijk, suikerrijk en calorierijk voedsel.

 

Dit komt doordat dit soort voedselproducten (denk aan chocolade, chips, koekjes) het beloningssysteem in je hersenen meer prikkelt. Hierdoor komt dopamine vrij, een stofje dat je een gelukzalig gevoel geeft. Het eten van bijvoorbeeld chips zorgt op het moment van eten dus voor een fijner gevoel dan het eten van een appel.

 

 

Hoe stop je met eten uit verveling

Verveling wordt vaak gezien als iets negatiefs en neemt dus onprettige gevoelens met zich mee. Eten – met name calorierijk en stimulerende voedingsproducten – kan dit gevoel tijdelijk doorbreken. Eten uit verveling is daarom niet eenvoudig te doorbreken, want het heeft een duidelijke functie. De hunkering naar eten kan bovendien soms zo sterk zijn, dat je het gevoel hebt dat je geen andere optie hebt.

 

Jezelf afleiden door andere dingen te doen, kan soms helpen. Maar eigenlijk verschuif je hiermee het probleem alleen maar. Het is net zoiets als wanneer de rommel op je tafel in de weg ligt en je dit naar de andere kant van de tafel schuift. Het ligt even niet meer in de weg, maar wat als je daarna juist aan de andere kant van de tafel weer ruimte nodig hebt?

 

De volgende keer als je tijdens verveling hunkert naar eten kun je de volgende tips toepassen. Let op dit zijn geen *magische* tips, maar kunnen in sommige situaties, wel al verschil maken. 

 

  1. Start met de HALT methode

De eerste stap is bewustwording. De HALT methode kan je helpen om te achterhalen waar jouw hunkering naar eten vandaan komt. Heb je honger? Zijn er bepaalde emoties die je liever niet wilt voelen? Of ben je gewoon moe?

 

  1. Leren omgaan met het gevoel van verveling

Helaas heb ik geen magische oplossing waardoor je van die eetdrang en dat ongemakkelijke gevoel van verveling afkomt. Ik begrijp dat je het liefst zo snel mogelijk dat onprettige gevoel kwijt wilt raken, maar eten is niet de oplossing. Verveling is eigenlijk heel erg nuttig. Het zorgt ervoor dat je even tot rust kan komen en kan stilstaan bij wat je voelt. Zeker in de tijd waarin we leven, is het juist goed om soms even niks te doen.

 

Probeer daarom eens het tegenovergestelde van jezelf afleiden. Als je een eetbui/snaaiaanval voelt aankomen, neem dan eerst 10 minuten een time-out om stil te staan bij wat je voelt. Grijp dus niet meteen naar eten, maar wacht en voel je eens lekker ongemakkelijk (is dat nou echt zo erg?). Je kan in die 10 minuten ook pen en papier pakken en opschrijven wat je voelt. Ik noem dat een ‘brain dump’. Even alles opschrijven wat in je opkomt.

 

Wil je na die 10 minuten nog steeds eten? Prima, maar maak dan een bewuste keuze en accepteer de consequenties, zodat jij je er achteraf niet schuldig over hoeft te voelen. Rek die time-out tijd telkens een beetje op om jezelf hierin te trainen.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.